مواد مغناطیس دائمی زمین کمیاب

قبل از درک مواد مغناطیس دائم خاکی کمیاب، باید بدانیم که مواد آهنربای دائم چیست؟ همانطور که از نام آن پیداست، مواد مغناطیسی دائمی را می توان به عنوان مواد مغناطیسی همیشه درک کرد، که اساساً موادی هستند که می توانند مغناطیس ثابت را پس از مغناطیس حفظ کنند، مانند آهنرباهای طبیعی در طبیعت. ما در قدیم آن را «سی نان» می نامیدیم. برای توصیف آهنربای دائمی، اولین چیزی که در دوره بهار و پاییز دیده شده است "Guiguzi" "مردم ژنگ یشم را نیز حمل می کنند و ماشین سینان را حمل می کنند". "در هنگ" در سلسله هان شرقی، " ملاقه سی نان، به سرزمین، راهنمای پایان آن".

توسعه مواد آهنربای دائم مواد آهنربای دائمی فلزی، مواد آهنربای دائمی فریت و مواد آهنربای دائم خاکی کمیاب را تجربه کرده است.

مرحله مواد آهنربای دائم فلزی: در حدود سال 1880، اولین فولاد کربنی ساخته شده از مواد آهنربای دائمی فلزی، پس از توسعه فولاد تنگستن، فولاد کبالت و سایر مواد آهنربای دائمی. در سال 1931، آلیاژ آلومینیوم آهن نیکل در ژاپن توسعه یافت و عناصری مانند کبالت، مس و تیتانیوم به آن افزوده شد تا آهنربای معروف AINiCo را تشکیل دهد. از آن زمان، آهنربای AINiCo تا دهه 1960 موقعیت غالب در مواد آهنربای دائمی فلزی را اشغال کرده است.

مرحله ماده آهنربای دائم فریت: همچنین به عنوان فریت آهنربای دائم شناخته می شود، با اکسید استرانسیم یا اکسید باریم و اکسید آهن به عنوان مواد خام، ساخته شده توسط فرآیند سرامیکی. فرومغناطیس مغناطیس دائمی است زیرا گشتاورهای مغناطیسی برخی از یون های آهن ضد موازی با یکدیگر هستند. فرمول شیمیایی فریت آهنربای دائم جریان اصلی فعلی در بازار MO·6Fe2O3 است که در آن M باریم، سرب، استرانسیوم و سایر عناصر است. به دلیل قیمت پایین و فناوری ساده، در دهه 1970 به سرعت توسعه یافت.

مرحله مواد آهنربای دائم خاکی کمیاب: آلیاژی که از ساماریوم، فلزات خاکی کمیاب مخلوط نئودیمیم و فلزات واسطه (مانند کبالت، آهن و غیره) تشکیل شده است به روش متالورژی پودر فشرده و تف جوشی شده و با میدان مغناطیسی مغناطیسی می شود تا ماده مغناطیسی تولید شود. از جمله: آهنربای دائم ساماریوم کبالت (SmCo)، آهنربای دائمی NdFeB. انرژی مغناطیسی آهنربا NdFeB بیش از 100 برابر بیشتر از فولاد مغناطیسی است. این بالاترین ماده مغناطیسی دائمی در حال حاضر است، بنابراین به آن "پادشاه آهنربای دائمی" می گویند.

آهنربای دائمی NdFeB در واقع سومین نسل آهنربای دائمی خاکی کمیاب در مرحله توسعه است. در سال 1982 به طور مشترک توسط ایالات متحده و ژاپن توسعه یافت و در سال 1983 به تولید انبوه صنعتی رسید. می توان گفت که آهنربای دائم NdFeB انقلاب بزرگی در زمینه مواد آهنربای دائم است.

فناوری و محصولات خوب باید متولد شوند تا نیازهای بازار را برآورده کنند. از طرف تقاضا، آهنرباهای دائمی NdFeB به طور گسترده در صنایع با فناوری پیشرفته مانند تولید برق بادی، انرژی جدید، لوازم خانگی صرفه جویی در انرژی، ربات های صنعتی و قطارهای ریلی/maglev با سرعت بالا استفاده می شود.