مشخصات دما و ضرایب دمای آهنرباهای فریت

آهنرباهای فریت یک ماده مغناطیسی بسیار رایج با خواص مغناطیسی خوب هستند. با این حال، با تغییر دما، خواص مغناطیسی آهنرباهای فریت نیز تغییر می کند، که برای ما اهمیت زیادی دارد تا این ماده را به درستی اعمال کنیم.
اولاً، با افزایش دما، مغناطش آهنربای فریت به تدریج کاهش می یابد. این به این دلیل است که در دماهای بالا، حرکت حرارتی در شبکه، آرایش منظم حوزه های مغناطیسی را تضعیف می کند و در نتیجه مغناطش را کاهش می دهد. علاوه بر این، افزایش دما باعث افزایش انرژی حرکت حرارتی ماده، کاهش ناهمسانگردی مغناطیسی و تضعیف بیشتر مغناطش می شود.
در مرحله دوم، ضریب دمای آهنرباهای فریت نیز یک پارامتر مهم است. ضریب دما به درصد تغییر در مغناطش یک ماده در طول تغییرات دما اشاره دارد. برای آهنرباهای فریت، ضریب دما معمولا منفی است. یعنی با افزایش دما، شدت مغناطیسی در میدان مغناطیسی به تدریج کاهش می یابد. این ویژگی برای دستگاه های الکترونیکی که نیاز به استفاده در محیط های با دمای بالا دارند، اهمیت زیادی دارد و برای اطمینان از عملکرد و پایداری تجهیزات، باید این ویژگی را به دقت درک و اعمال کرد.
آهنرباهای فریت دارای ضریب دمای وادار ذاتی مثبت هستند (نسبت به محیط، محدوده تغییرات آن به اضافه 0.27 درصد / درجه است)، و فقط فریت می تواند این ویژگی را تا حد زیادی بیان کند. با این حال، خروجی مغناطیسی با افزایش دما کاهش می یابد (ضریب دمای القایی منفی آن -0.2 درصد / سانتیگراد است). نتیجه نهایی این است که آهنرباهای فریت را می توان در دماهای بالا تقریباً بدون مشکل استفاده کرد.
به طور کلی، ویژگی های دمایی آهنرباهای فریت مسائلی هستند که باید در کاربردها مورد توجه قرار گیرند. برای استفاده بهتر از این ماده باید ویژگی های مغناطیسی و ضریب دمایی آن را درک کنیم و در عین حال به کنترل دمای معقول برای جلوگیری از کاهش عملکرد آهنربا در دماهای بالا توجه کنیم. در کاربردها، ما می توانیم با انتخاب آهنرباهای فریت مناسب و کنترل دقیق دما، عملکرد و عمر طولانی مدت مواد را تضمین کنیم.