آهنربا ماده ای است که به طور طبیعی میدان مغناطیسی تولید می کند. این خاصیت می تواند کاربردهای زیادی مانند حسگرها، موتورها و غیره را به همراه داشته باشد. مغناطیس روی سطح آهنربا به پدیده ای اطلاق می شود که میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط آهنربا پس از مغناطیسی شدن بر روی سطح ظاهر می شود.
بنابراین، تفاوت بین مغناطیس و مغناطیس سطح آهنربا چیست؟
اول از همه، مغناطیس خاصیت اصلی آهنربا است که توانایی یک آهنربا در جذب و دفع را توصیف می کند. به طور خاص، هنگامی که دو آهنربا به یکدیگر نزدیک شوند، نیرویی ایجاد می کنند، یعنی جاذبه یا دافعه. بزرگی این نیرو بستگی به این دارد که مغناطیس آهنربا چقدر قوی باشد، در حالی که مغناطیس سطح آهنربا فقط پدیده ای است که میدان مغناطیسی روی سطح آهنربا ظاهر می شود و مغناطیس خود آهنربا را منعکس نمی کند.
ثانیاً مغناطیس آهنربا توسط میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط حرکت الکترون ها در داخل آن تعیین می شود و مغناطیس مواد مختلف نیز متفاوت است. به عنوان مثال، موادی مانند فولاد را می توان به راحتی مغناطیسی کرد، در حالی که موادی مانند مس و آلومینیوم به راحتی مغناطیسی نمی شوند. مغناطیس سطح آهنربا توسط میدان مغناطیسی متشکل از خطوط مغناطیسی نیرو آشکار می شود. این میدان مغناطیسی فقط محلی است و فقط در سطح آهنربا ظاهر می شود.
در نهایت، نقش مغناطیس آهنربا و مغناطیس سطح آهنربا نیز متفاوت است. مغناطیس به آهنرباها اجازه می دهد تا اجسام دیگر را جذب یا دفع کنند و در نتیجه عملکردهای عملی مختلفی را ایجاد کنند. مغناطیس سطح آهنربا اغلب برای نشان دادن قطب شمال مغناطیسی و بازتاب توزیع میدان مغناطیسی استفاده می شود.